لاستیک بونا یا نیتریل یکی از متداول ترین مواد مهر و موم تحمل کننده است. در برابر بسیاری از مواد شیمیایی مقاوم است و می تواند در محدوده دمایی گسترده ای مورد استفاده قرار گیرد. همچنین از خواص مکانیکی خوبی برخوردار است و تولید آن ارزان است. مهر و موم های رولبرینگ همچنین می تواند از سیلیکون و ویتون ساخته شود. با این حال ، آنها فقط در مواقعی مورد استفاده قرار می گیرند که یک برنامه خاص به دلیل گران بودن به خصوصیات منحصر به فرد آنها نیاز داشته باشد.
پلی تترافلورو اتیلن (PTFE) که معمولاً با نام تفلون شناخته می شود بعنوان یکی از متریال ها در تولید یاتاقان و رولبرینگ ، یک ماده پلیمری ترموپلاستیک است که بی اثر بودن شیمیایی بالا ، خاصیت خود روانکاری و ضریب اصطکاک کم آن را به ماده ای مناسب برای قفس های تحمل کننده عناصر نورد ، ژورنال و یاطاقان های کشویی تبدیل می کند. تفلون ماده ای نرم با مقاومت کم در برابر سایش و خزش است اما با ترکیب مواد افزودنی مانند الیاف یا ذرات مواد سخت تر ، می تواند هزار بار بهبود یابد .
از مواد فنلی معمولاً برای قفس های رولبرینگ های پرسرعت مانند دوک های تجهیزات ابزار ماشین استفاده می شود. آنها مقاومت خوبی در برابر محلول های آب ، اسیدی و قلیایی دارند. با این حال ، رسانایی گرمایی کمی دارند و تمایل به گسترش دارند ، که باعث می شود در کاربردهای با سرعت بالا ، مطلوبیت کمتری داشته باشند . آنها به عنوان جایگزینی رولبرینگ های فلزی در چرخ دنده های سوئیچ الکتریکی ، یاتاقان های توربین آب و یاتاقان های شاخ پروانه کشتی استفاده می شوند. اگرچه قفس های فنلی دارای مقاومت بالا و سبک وزن هستند ، اما تولید آنها گران است ، بنابراین پلاستیک ها اغلب در جای خود استفاده می شوند .
