قبل از هر اقدامی ، باید به این سوال پاسخ دهید که میزان تحمل چه میزان گرم است. لمس داغ ممکن است فقط 130 درجه فارنهایت باشد ، زیرا 120 درجه فارنهایت به طور کلی دمای آستانه است که در آن می توانید دست خود را روی سطح نگه دارید. اگرچه ممکن است مناطق خاکستری برای شناسایی عملکرد مناسب در دماهای خاص وجود داشته باشد ، برخی از دستورالعمل ها می توانند سازگاری ایجاد کنند و به پرسنل کارخانه کمک کنند تا تصمیمات بهتری بگیرند.
اولین قدم باید تعیین دمای واقعی بلبرینگ های تحت نظارت باشد. بخاطر داشته باشید که دمای اندازه گیری شده فقط دمای پوست محفظه های بلبرینگ است.
دمای تحمل واقعی 15-25 درجه گرمتر خواهد بود. هنگام اندازه گیری دما شرایط سطح را مشاهده و تایپ کنید. همچنین ، از صحیح میزان انتشار پذیری دستگاه اندازه گیری برای سطح اندازه گیری شده اطمینان حاصل کنید. اکثر سطوح تیره و فولاد کربن دارای مقدار انتشار در حدود 0.95 هستند ، در حالی که فولاد ضد زنگ یا آلومینیوم براق تنظیم بسیار کمتری دارند. عکس دوربین مادون قرمز معمولی در زیر نشان داده شده است.
تجمع فرآیند در محفظه های بلبرینگ تماس زاویه ای می تواند منجر به کاهش دمای اندازه گیری شده شود در حالی که دمای تحمل واقعی بسیار گرمتر است. انباشت باعث تحریک بلبرینگ تماس زاویه ای می شود و اجازه نمی دهد گرما پراکنده شود ، که در نتیجه باعث گرم شدن بیشتر بلبرینگ تماس زاویه ای می شود.
بررسی دما باید در همان مکان ها روی تجهیزات و بلبرینگ تیمکن انجام شود. هنگام اندازه گیری مکان های مختلف به دلیل وجود مناطق بار ، دمای محیط ، سطح روان و غیره ، می توان تغییرات در دمای تحمل را انتظار داشت. همچنین وقتی افراد مختلف اندازه گیری می کنند ، ثبات نیز مهم است.
