معمول ترین بلبرینگ ها ، با یک ردیف ساچمه ، معمولاً به عنوان یک بلبرینگ شعاعی طبقه بندی می شود (به عنوان مثال ، یکی برای حمل بارهای عمود بر محور چرخش) ، اما ظرفیت آن برای حمل یک بار محوری ، یا محوری (به عنوان مثال) ، یک بار موازی با محور چرخش) ممکن است از ظرفیت شعاعی آن فراتر رود. بلبرینگ تماس زاویه ای دارای یک طرف شیار مسابقه بیرونی است که برای قرار دادن ساچمه های بیشتر ، که تحمل را قادر می سازد بارهای محوری زیادی را فقط در یک جهت حمل کند ، قطع شده است. از این نوع بلبرینگ ها معمولاً به صورت جفت استفاده می شود تا بارهای محوری زیادی در هر دو جهت حمل شود. فاصله در بلبرینگ های ساچمه تک ردیفی به قدری کم است که نمی توان هیچگونه تغییر جهت قابل توجهی از شافت نسبت به محفظه را در خود جای داد.
یک نوع بلبرینگ تحت نام بلبرینگ خود تنظیم دارای دو ردیف ساچمه و یک سطح داخلی کروی در مسابقه بیرونی است. برای بارهای محرک خالص ، بلبرینگ های رانشی ساچمه ای وجود دارد که از دو صفحه شیاردار تشکیل شده است که در بین آنها ساچمه وجود دارد. برتری برجسته بلبرینگ ساچمه ای نسبت به بلبرینگ کشویی اصطکاک کم شروع آن است. در سرعتی که به اندازه کافی بالا باشد تا فیلم روغن حامل بار ایجاد شود ، ممکن است اصطکاک در بلبرینگ کشویی کمتر از بلبرینگ ساچمه ای باشد.
بلبرینگ خود تنظیم
